Korkuyla anne olmaya son! Mükemmeliyetçi anneler ve reklamların tercihlerimize etkisi

Kızım ilk doğduğu dönemde ‘mükemmel anne’ rolüne soyunmuştum. Her şeyin en iyisi, en sağlıklısı, en temizi olmalıydı. Biberonlar birkaç sefer kaynatılıyor, suyun kirecinden beyazlıyor, ben bunu anlamıyor, tekrar kaynatıyordum. Sonra bir gün mutfakta durdum ve kendime baktım, delirmek üzereydim. Hemen oracıkta bıraktım mükemmeliyetçiliği, elimden gelenin en iyisini yapmaya söz verdim kendime, ama sadece bu kadar. Çocuğumun deli bir anneye ihtiyacı yoktu.

Yıllar geçti, kızım şu anda bir ergen, ama ben o kararıma rağmen yine de içimden en iyisi olmak için verdiğim kararın üstünde performans gösterdiğimi ve reklamlar, değişik gazete haberleriyle hayatımı ve anneliğimi yönlendirdiğimi yeni yeni fark ediyorum.

Örneğin yıllar önce katı sabunların üzerlerinde mikrop barındırdıklarını okudum ve seçimimi sıvı sabunlardan yana yaptım. Sonuç çöpe atılan yüzlerce plastik sıvı sabun şişesi oldu. Bir ara beş kiloluk sıvı sabun bidonlarını eve taşıdım, ama onlar da ellerimi yara yaptı ve benim bunu anlamam bile uzunca bir süreyi aldı. Tam ben bunu anlamıştım ki, gazetelerde ve internette sıvı sabunların içindeki zararlı maddelerle ilgili yazılar çıkmaya başladı. Kullandığım duş jelleri cabası. Kokusuyla beni benden alan duş jellerinin, derinin üzerinde bir katman oluşturduğunu ve temizlik bir yana sadece cildi kayganlaştırdığını ancak anlayabildim. Sonuç katı beyaz sabuna dönüşüm oldu.

Şimdi televizyonda sürekli kağıt havlu kullanımı ile ilgili reklamlar dönüyor, çünkü evlerimizde kullandığımız havlular içlerinde birçok mikrop barındırıyor, halbuki kağıt havluyu kullanıyor ve atıyorsunuz. Mikrop falan da olmuyor dolayısıyla. Annelerin en zayıf noktası çocuklarının hastalanmasıdır, sihirli sözcük olan ‘mikrop’u söylediğiniz anda annelerin bütün algıları, antenleri açılır ve çocuklarını korumak için kalkanlar yaratırlar. İşte bunu çok iyi bilen ekonomik sistem de anneleri böyle yönetiyor. Daha fazla hijyen, daha fazla sağlık için yaşayan anneler, lütfen çocuğunuz için çevreyi de düşünün ve bir şey alırken sistemin sizi köleleştirmesine izin vermemek için algılarınızı açın önce.

Çamaşır sularının kokusunu değiştiriyorlar; daha kolay ve çok kullanmamız için, daha kolay temizlik için bütün deterjanlardaki kimyasal maddeleri arttırıyorlar. Daha beyaz giyince ne oluyor, daha çabuk kirlenmiyor mu örneğin? Ve biz sadece temizliğimizi gösterirken o kimyasalları kokusuyla ciğerimize, atık suların yeraltı sularına geçmesiyle içtiğimiz sudan bedenimize, cilt yoluyla bütün hücrelerimize almıyor muyuz?

Çocuklarımızı sistem düşünmez, biz düşünebiliriz. Sistem ancak kendisini sürdürmeyi düşünür ve kendini sürdürme ancak bizim paramızı yönetmekle gerçekleşecektir ama aslında sürmesi gereken tek sistem doğanın kendisidir, para için öldürülemeyecek kadar değerlidir de eğer farkına varırsak.

Haydi anneler, reklamların bizi değil, bizim hayatımızı yönetebilmemiz için hayata yayılalım.