Annelikten istifa edebilir miyim? | Çocuklar ve gençlerde ergenlik dönemi

16 yıllık anneyim. Daha kızım doğmadan kitaplar okumaya başladım, kendimi geliştirdim. Ne kadar psikoloji, çocuk yetiştirme kitabı varsa hepsini yaladım, yuttum. Sporu, müziği, sağ beyin-sol beyin çalıştırması, pedagogu, kişisel gelişimi, yapabileceğim ne varsa hepsini yaptım, ama tabii benim dışımda da bazı şeyler var.
Hep istedim ki, kızım hayatı dibine kadar deneyimlesin, zaman kaybetmesin. O yüzden zamanında yüzme öğrendi, spora gittiğimizde havuzun kenarında kocaman insanlar yüzme dersi alırken o kelebek yüzebiliyordu. Babasıyla birlikte ne kadar spor varsa neredeyse hepsini deneyimledi. Hep iç disiplinle yetiştirmeye çalıştım kızımı, duygularını fark etsin, kendisi için doğru kararlar versin diye, ama herkesin bir kabı var.

Son iki ayda yaşadıklarım bana gösterdi ki, zamanında travma yaratmazsan doyumsuzluk yaratıyorsun. Hayatı çocuklar için kolaylaştırmak çok anlamsızmış. Kızımın sigara içtiğini fark etmem aylarımı almış. Odasında içki içtiğini fark etmem de öyle. Bunların hayal kırıklığını hazmetmem o kadar zor oldu ki, hala bile hazmetmiş değilim. Halbuki ben her şeyi kuralına uygun yapan, kızı için her şeyin en iyisini arayan, bunları da tek başına başarmış iyi bir çocuk annesiydim. Ergenlikle karşılaşınca bir şeyleri yanlış yaptım dedim, ben bunları hak etmedim dedim, bunlara ne gerek var dedim, kötü arkadaş dedim… Ne oldu, karşımda bana yalan söyleyen 16 yaşında bir ergenle birlikteyim. Kızımın her şeyi doğru yaptığını düşünenler de benimle birlikte yanıldılar, ama onlar sadece şaşırarak kalabilirler, kim benim acımı alabilir ki benden? Bu yüzleşme çok ağır, hayallerinizin gerçekleştiğini düşünürken birdenbire kendinizi kocaman bir çukurun içinde pis kokular içinde yüzerken bulmak ve kendini aşağılanmış hissetmek çok ağır bir duygu. Kimseye anlatamıyorsun, çok gücüne gidiyor. Sadece ağlayabiliyorsun, bu da acizlik hissi yaratıyor. Yani kısaca çooook kötü, tarif edilemez, yaşanır bir duygu.

Ben hep çocukluk iyi geçerse, ergen de kötü geçen çocukluğun acısını çıkarmaz diye düşünürdüm. Çocuklukta iletişim iyi olursa ergenlikte de devam eder diye düşünürdüm. Yanılmışım. O yüzden de daha önce yazdığım çoğu şeyi tekzip etmem gerekecek sanırım, ama tabii her çocuk aynı değil.

Kısaca sanırım annelikten istifa etmek istiyorum.