Bir anne gözüyle çocuklarda terrible two

Güzel günler dileyerek başlayayım bu yazıma. Her gününüz bir sonraki günden daha güzel olsun. Çocukları olanlara ayrı güzellikler diliyorum, çünkü bazen onların dayanılmaz zamanları olabiliyor.. Özellikle çocuğunuz 2-4 yaş arasında ise güneşlerin onların üzerinden hiç eksik olmamasını diliyorum...

"Yahu sen neden bu konuya girdin" derseniz anlatayım o zaman :)

Çocukları bir dönemi vardır; aralığı ve uzunluğu her çocukta farklı farklı olsa da, bu dönem sizi çıldırtıp "yahu ben kimim, nereden nereye geldim, hangi yıldayız" demenize sebep olabilir :)

Şipşirin olan çocuklarınızın birden canavardan hallice bir Freddy Krueger'a dönüştüğünü görebilirsiniz. Çocuğunuz şu şarkıyı söyleyerek odaya girer ise sakın tırsmayın:

♫ ♪1-2 Freddy' coming for you ♪♫
♫ 3-4 better lock your door ♪
♪ 5-6 crab your crucifix ♪♫
♫ 7-8 Conna stay up late♫
♪ 9-10 never sleeping again ♫ ♪

Bu söylediklerime "olayı amma da dramatize ettin, korku filmine çevirdin, neler diyorsun" şeklinde tepki gösteren kesimin çocuk sahibi olmayanlardan oluştuğuna eminim; çocukları olanlar beni çok daha iyi anlayacaktır.

Çocukların kişiliklerini kabul ettirme dönemleri

Çocuk sürekli agresiftir, isteksizdir ve siz ne isterseniz tam tersini yaparak size ne kadar çekilmez olduğunu kanıtlar. İsteklerinde ısrarcı , kabul ettirici tüm tutumları takınarak sabrınızın derin dehlizlerini keşfeder. Çocukların neden böyle olduğunu uzmanlar şöyle açıklıyor:

Basit bir dille anlatırsam; anneyle kendini bütün gören çocuğun 1 yaş itibariyle kendini ayrı bir birey olduğunun farkına varmasıyla, keşifleri sırasında bunu da size kabul ettirmeye çabalıyor. Yani bence aynen şunu anlatmak istiyor: "ben senden türeyen bir yaratık olabilirim, ama hey dostum, benim de bir kişiliğim, isteklerim ve ayrı bir beğeni anlayışım olabilir! Bunun farkına varsan iyi olur, yoksa canına okurum :)"
 

Kızım ve ben
Ben bazen kızımı "terrible two" diye üçleme yaparak çağırıyorum, o gelip bağırıp tepinip varlığını ortaya koyduktan sonra "owt elbirret" diye tersten söyleyerek sepetliyor, bir çeşit kış-kış yapıyoruz :) Bunun ardından, bir sonraki "ben buradayım" deme seansına kadar rahat bir soluk alıyoruz. Tabii o dediğim dedik çaldığım düdük her şeyini yaptırdıktan sonra rahat bir nefes alıp bu krizi de atlatıyoruz.

Bakalım bu dönem iddia edildiği gibi 4 yaşına kadar sürecek mi ? 1 yılımız daha var, nasıl geçer bu dönem? Ama elbet bulunur bir çaresi..

Çocuklar sevilmez mi? Hele kendi çocuğunuzsa. Tüm bu anlattıklarım yalnızca belirli dönemler. Onların dışında Sevim'im melektir melek :)) O da bayılır yanda tarifini vereceğim keke. Bu tarifi çocuklarınıza yapmayı unutmayın, anlattıklarımı da espri niyetine okuyun. Bana hak verenler varsa onlara buradan selam :)

Berna Yıldız

(Bu yazı bir uzman görüşünden çok bir annenin gözlemleri şeklinde okunmalıdır)